Бисмиллаҳ вассолату вассаламу ала росулиллаҳ ва баъд: Қоронғу кечаларнинг бирида Аллоҳ даргоҳидан қувилган Шайтон билан суҳбатлашдим. Бомдод намозига азон айтилгач, масжидга бормоқчи бўлдим.
Шунда у менга: "Ҳали тун узоқ, бир оз дам ол!"- деди.
Мен унга: "Фарз намозини қазо қилиб қўйишдан қўрқаман"- дедим.
Деди: "Вақт бемалол, намоз вақти кенг".
Дедим: "Жамоатдан кечикишдан қўрқаман".
Деди: "Тоат-ибодат деб ўзингни қийнама!"...
Уйғонганимда Қуёш барқ урган эди... Шайтон қулоғимга пичирлаб: "Қазо қилган намозингга ачинма, кун бўйи вақтинг бор!"- деди.
Эрталабки зикрларни қилмоқчи бўлдим. Ўша онда шайтон менга фикр дафтарларини очди.
Дедим: "Сен мени зикрлардан чалғитаяпсан!".
Деди: "Зикрларни кечқурунга қолдир!".
Гуноҳларимдан тавба қилмоқчи бўлдим. Шайтон: "Ёшлигингда маза қилиб қол!"- деди.
Дедим: "Ўлимдан қўрқаман!".
Деди: "Ҳали умринг узоқ!".
Қуръон оятларини ёдлашга киришдим. Шайтон менга: "Юрагингни қўшиқлар билан ёз!"- деди.
Дедим: "Қўшиқ эшитиш ҳаром!".
Деди: "Айрим уламолар уни дейишган ҳалол!".
Дедим: "Унинг ҳаромлигини таъкидлаган ҳадислар бор".
Деди: "Уларнинг барчаси заиф ҳадисдир".
Олдимдан бир аёл ўтди ва мен нигоҳимни ундан олиб қочдим.
Деди: "Қарасанг нима бўлади?".
Дедим: "Номаҳрамга қараш катта гуноҳдир!".
Деди: "Гўзаллик ҳақида тафаккур қил. Гўзаллик ҳақида фикр юритиш ҳалол эмасми?".
Байтуллоҳга йўл олгандим Шайтон қаршимга чиқди.
Деди: "Бу сафарнинг сабаби нима?".
Дедим: "Умра қилмоқчиман".
Деди: "Шу умра учун бунчалар машаққатлар чекиб келдингми? Ахир яхшилик дарвозалари ҳам, яхшиликлар ҳам кўп-ку!!".
Дедим: "Аҳволларимизни тузатишимиз керак".
Деди: "(Нега), ахир жаннатга амаллар билан кирмайсан-ку?!".
Бировга насиҳат қилмоқчи бўлдим...
Деди: "Ўзингни расво қилма!".
Дедим: "Насиҳат – бандаларга фойда-ку!".
Деди: "Номинг чиқишидан қўрқаман. Чунки шуҳрат – фасод-бузилишнинг бошидир!".
Дедим: "Баъзи одамлар ҳақидаги фикринг қандай?!".
Деди: "Хоҳлаганингни сўра".
Дедим: "Аҳмад ибн Ҳанбал ҳақида нима дейсан?".
Деди: "У суннат ва Қуръонни маҳкам ушланглар, деган сўзлари билан мени ўлдирган!".
Дедим: "Ибн Таймийя ҳақида нима дейсан?".
Деди: "Унинг зарбалари мудом менинг бошимга тушиб туради!".
Дедим: "Бухорий ҳақида-чи?!".
Деди: "У ёзган китоби билан хонадонимни вайрон қилди!".
Дедим: "Ҳажжожчи?!".
Деди: "Кошки унга ўхшаган минглаб Ҳажжожлар бўлса. Бизга унинг йўлидан мамнунлик, касалликларимизга эса даво бор!".
Дедим: "Фиръавнчи?!".
Деди: "Биз унга барча ёрдамларни бердик!".
Дедим: "Ҳиттийн жанггининг қаҳрамони Салоҳиддин (Айюбий)-чи?!".
Деди: "Уни тилга олма! У бизни балчиққа белади!!".
Дедим: "Сулаймон Тамимий-чи?!".
Деди: "Қилган даъвати билан юрагимни ёқди ва алангаси билан мени куйдирди!!".
Дедим: "Абу Жаҳл-чи?!".
Деди: "Биз унинг дўсти ва оиласимиз!!".
Дедим: "Абу Лаҳаб-чи?!".
Деди: "У қаерга кетса биз у билан биргамиз".
Дедим: "Ленин-чи?!".
Деди: "Биз уни жаҳаннамда Сталин билан бирга боғлаб қўйганмиз!".
Дедим: "Порнографик ойномалар ҳақидаги нима дейсан?!".
Деди: "Улар – бизнинг қонунларимиз!!".
Дедим: "Йўлдош тортувчилари (пароболик антенналар)-чи?!".
Деди: "Улар билан одамларни ҳайвонсифат қиламиз!!".
Дедим: "Қаҳвахоналар-чи?".
Деди: "У ерларга кўнгил очмоқчи бўлган барчани таклиф этамиз!".
Деди: "Сизларнинг зикрингиз нима?".
Деди: "Қўшиқлар!".
Дедим: "Ишингиз-чи?"
Деди: "Пуч орзулар билан авраш!".
Дедим: "Одамларни қандай адаштирасан?!".
Деди: "Шаҳват, шубҳа, ўйин-кулги ва қўшиқлар билан!".
Дедим: "Хотин-қизларни қандай адаштирасан?".
Деди: "Пардоз-андоз, очиқ-сочиқлик, ибодатларни тарк этиш ва гуноҳларни қилишлари билан!".
Дедим: "Уламоларни қандай адаштирасан?!".
Деди: " Ўзини кўрсатиш, манманлик, юракларни тўлдирган ғурур ҳамда ҳасад билан".
Дедим: "Оммани қандай адаштирасан?!".
Деди: "Ғийбат, чақимчилик, иллатли ва пуч гаплар билан!".
Дедим: "Савдогарларни қандай адаштирасан?".
Деди: "Судхўрлик, закот бермаслик ва беҳуда сарфлар билан!".
Дедим: "Ёшларни қандай адаштирасан?".
Деди: "Ғазал, ишқ, муҳаббат, Аллоҳ ҳукмларини менсимаслик ва ҳаром ишларни қилиш билан".
Дедим: "Динни масхара қилиб, ундан нафрат этувчи "янги" шоирлар кимлар?".
Деди: "Улар бизнинг меросхўрларимиз!".
Дедим: "Секуляризм нима?".
Деди: "Бизнинг иймонимиз - секулярдир. Секуляристлар эса хаёл ва орзу қулларидир. Уларни ким тилга олган бўлса, мени тилга олибди!".
Дедим: "Даъватчилар ҳақидаги фикринг қалай?".
Деди: "Мени азоб-уқубатга қўйдилар, қийнадилар. Жуссамни оздириб, сочларимга оқ туширдилар. Хонадонимни хонавайрон қилдилар. Қўшиқ куйласам Қуръон тиловат қиладилар, ҳузурларига келсам (Аллоҳдан) мендан паноҳ беришини сўрайдилар!".
Дедим: "Британия радио эшиттиришлари ҳақида нима дейсан?".
Деди: "Биз унинг воситаси билан асал орасида заҳар берамиз-да, арабу ажамга қарши курашамиз. Мазлумга ҳам, золимга ҳам мақтовлар ёғдирамиз!".
Дедим: "Қорунга нима деган эдинг!".
Деди: "Мен унга: "Нажот топишинг учун бойликларингни сақла! Сен – "ўрнаклар"дан бирисан!"- деган эдим".
Дедим: "Фиръавнга нима деган эдинг?".
Деди: "Мен унга: "Эй қасрнинг буюги, Миср мулки меники эмасми" дегин, сенга ёрдам келади!"- деган эдим".
Дедим: "Майхўрга нима деган эдинг?
Деди: "Унга: "Узум сувини ич! У қайғу-аламларингни кетказади. Тавба қилишдан қўрқма, тавба эшиклари доимо ланг очиқдир!"- деган эдим".
Дедим: "Сени нима нарса ўлдиради?".
Деди: "Оятул курсийдан юракларим сиқилади, қамоқ муддатим узаяди, кўп балоларга мубтало бўламан!".
Дедим: "Одамлар ичида кимни кўпроқ севасан?".
Деди: "Хонандалар, адашган шоирлар, гуноҳкорлар, зоний ва зониялар, ифлос ва фитнага тушганларнинг барисини!".
Дедим: "Кимлардан қаттиқ нафратланасан?".
Деди: "Масжидларга қалби боғланганлар, сажда ва рукуъ қилганлар, обидлар, зоҳидлар ва Аллоҳ йўлидаги мужоҳидларнинг барчасидан!".
"Сенинг ёмонлигингдан паноҳ беришини сўраб Аллоҳга илтижо қиламан"- дедим ва у у ерга киргандек ғойиб бўлди. Бу - ёлғончи каззобнинг жазосидир.
Арабчадан ўзбекчага ўгириш ҳижрий 1427 йилнинг 29 рабиъулаввал куни (30 / 05 / 2006 й) ниҳоясига етди.
