"Kufr" so`zining lug`aviy ma`nosi: "o`rash" va "to`sish" dir. Sovutini o`rab, kiyimlarini kiygan odamga arablar: "Kafara dir`ahu bi savbihi" deydilar. Arab tilidagi "mukaffar" so`zidan qurollari bilan to`silgan (himoyalangan) jangchi tushuniladi.

"Kufr" - iymonning ziddidir. Uni haqiqatni to`sgani uchun ham "kufr" deb ataldi.

u "Kufr" so`zining shariatda qo`llanilishi. Kufr - Islom yoki Islomning kamoloti usiz mukammammal bo`lmaydigan narsani inkor e`tish, demakdir. Shuning uchun ham ikki shahodat kalimalarini inkor e`tish kufrdir. Dindan e`kani barchaga ma`lum bo`lgan narsalarning farzligi (masalan namoz) yoki harom e`kanini (masalan aroq) inkor e`tish kufrdir.

"Kufr" so`zi oyat va hadis matnlarida ba`zida Islom millatidan chiqaradigan, ba`zida e`sa Islom millatidan chiqarmaydigan ma`nolarda iste`mol qilinadi. Chunki, kufrning ham iymon kabi turli shoxlari (tarmoqlari) bor. Ha, kufrning turli asos va tarmoqlari bor. Ularning ba`zilari kufrni taqozo qilsa, ba`zilari kufrning xususiyatlarini taqozo qiladi.