Qachonki, Zulayho Yusufni uyga kiritganidan keyin eshiklarni temir zanjirlar bilan berkitganida Yusuf alayhissalom ko‘ngli noxushlikni sezib, ishtoni bog‘ichini tuga boshladi. Buni ko‘rgan zulayho Yusuf ishtoni bog‘ichlari yechmoqda, deb o‘ylab, sevinganidan uyning to‘rida turgan but ustini chodir Bilan yopib qo‘ydi.

- Ustini yopganing nima edi? - so‘radi Yusuf alayhissalom.
- Topinadigan butim o‘shadir, undan uyalurman, - dedi Zulayho.
- Sen bir sanamdan uyalganingda men nega Ollohdan andisha qilmayin, - dedi Yusuf alayhissalom.
Ba’zilar aytadilakrki, Yusuf bu ishni qilayinmi, Deya ikbilanib qoldi. Qulning o‘z murodi ustidan erki bo‘lmasdi, ammo Yusufni o‘zi ko‘rgan dalillar to‘xtatib qolgandi. O’sha dalillar nima edi?
Biri shuki, Yusuf "Qanoti yulingan qushday bo‘lishni istaysan-mi? Boshqa qushlar ko‘kka uchsa, sen yerda qolursan", degan ovozni eshitgandi.

Yana biri shuki, uy shiftida Ya’qub alayhissalomni ko‘rganda va u "Ey Yusuf, payg‘ambarlardan ekanligingni unutib, ahmoqlar ishini qilasanmi?" degan edi.
Yana biri shuki, uyning shiftida "Ey Yusuf, zino qilmagin!" degan yozuvni ko‘rgandi.
Yana biri shuki, Azizi Misrni ko‘rgandi. Yana aytishlaricha, Zulayhoning yuziga boqqanda, ko‘ziga ko‘rksiz ko‘rindi: yuzi yong‘oq kabi qavargandek, lablari habashiylar lablaridek, ko‘zlari chaqir, burun teshiklari keng holda namoyon bo‘ldi. Bu holatni ko‘rgan Yusuf alayhissalom yuzini o‘girdi.
- Ey Yusuf, bittagina so‘zim qoldi, sabr qilgin aytib olayin, - dedi zulayho.
Ammo Yusuf alayhissalom ortiga burildi, Zulayhodan kechmoqqa tushdi. Zulayho yusufni tutmoqchi bo‘lib o‘rnidan turdi, biri qochdi, ikkinchisi quvladi. Yusuf alayhissalom qaysi eshikka yetgani hamoni Olloh qudrati bilan eshikning temir zanjirlari o‘z-o‘zidan ochilardi. Bir-birlarin qocha-quva yettinchi eshikka yetganlarida Zulayho Yusuf alayhissaloming etagidan tutib oldi, tortganida etak yirtilib, bir parchasi qo‘lida qoldi. (Oyat) "Ular har ikkalasi darvoza tomon yugirdilar va u Xotin Yusufning orqa etagidan yirtib oldi hamda darvoza oldida ul xotinning erini uchratib qoldilar". Eshik oldida o‘z erini ko‘rgan Zulayho aybni Yusuf alayhissalomga ag‘dardi:
- Seni uyingda xotining yomonlik qilgan, taomingga qo‘l cho‘zgan odamning jazosi nimadir? - dedi Zulayho o‘zini oqlamoqchi bo‘lib.

- Mening ayolimga kim yomonlik qildi, kim qo‘lini cho‘zdi? - dedi eri.
- Uyda yotgan edim, Yusuf kirib qoldi, yolg‘izligimni ko‘rib, menga qo‘l cho‘zgani qasd qildi. Achchig‘imdan uni quvib chiqqanimda, sen duch kelding, - dedi zulayho.
Latifa. Zulayho kofira edi, o‘z ayblarini Yusufga ag‘dardi. Zulayho bir soat ichida uchta makr tuzdi. Avvalo aybini o‘z zimmasidan Yusufga ag‘dardi; keyin uni o‘ldirib qo‘yadilar deb qo‘rqdi-da, zindonga solishni talab qildi; Yana zindonga soldirganim uchun menga nisbatan adovat uyg‘onadi deb o‘yladi-da, qattiq azobga solishini tiladi.

---