“Беш маҳал намоз борки, Аллоҳ азза ва жалла уларни фарз қилган. Кимки уларнинг таҳоратини чиройли қилса, уларни ўз вақтида ўқиса, рукуъ, сажда ва хушуъларини тўлиқ қилса, Аллоҳнинг зиммасида уни кечириш борасида аҳд бор. Кимки мана шундай қилмаса, Аллоҳнинг зиммасида у учун бирон аҳд йўқ. Аллоҳ хоҳласа, уни кечиради, хоҳласа, азоблайди”. (Абу Довуд ривояти, Албоний саҳиҳ деган).

Абдуллоҳ ибн Масъуд розияллоҳу анҳудан: «Қуръонда намозни кўп зикр қилинганини, «Улар намозларида доим-барқарор бўлувчи зотлардир» (Маориж: 23), «Улар намозларини (нг арконлари, фарзлари ва суннатларини мукаммал қилиб намозларини вақтида адо этиб, қазо бўлишдан) сақловчи бўлган зотлардир» (Маориж: 34), дейилганини кўрамиз?», деб сўраганларида ул зот: «Бу – намозларни ўз вақтида адо қилиш маъносида, улар намозларини вақтида адо қиладилар, деганидир», дедилар. «Эй Абу Абдурроҳман, биз намозни тарк қилиш маъносида, деб, яъни, намозларини адо қиладилар, уларни тарк қилмайдилар, деб тушунар эканмиз», дейишди. Шунда у киши: «Намозни тарк қилиш куфрдир», дедилар

Ollohim barchamizga namozni o'z vaqtida o'qishlini nasib aylasin va namozni tark qilib kufur qiluvchilardan qilib qo'ymasin Amiyn