Муҳаммадсолиҳ   Абутов

Подшоҳимиз қизлари

Подшоҳимиз қизлари,
Гулнорахон, Лолахон.
Отасидек, “ақлли”,
Экани Бизга аён.

Йигирма йилдан ошди,
Оталари Юртбоши.
Шунча йилдир, “чарақлар”,
Мустақиллик қуёши.

Озод бўлган  юртимиз,
“Гуллаб яшнаб” борадир.
Ҳар соҳада  ривожига,
Ҳамма ҳайрон қоладир.

Олтини бор кони бор,
Нефту Гази бир ёнда.
Халқи бундай меҳнаткаш,
Бошқа эл йўқ жаҳонда.

Хуллас, бу “обод” диёр,
Номи Ўзбекистондир.
Маликаси бу юртни,
Гулнора, Лолахондир!

Тўнғичи   Гулнораси,
Элчи,   Испанияда.
Истаги муҳайёдир,
Бу қизни  сонияда.

Ёш бўлса ҳам “ақлли”
Отасидек  донодир.
Битта ўзи ўн эркак,
Хизматига  қонадир.

Ёш   бўлсада бу  хоним,
Кўпдир илмий унвони.
Ишбилармон тадбиркор,
Бақувватдир ҳамёни.

Ўзбекистон тахтини,
Маликаси хонидир.
Олтин кумуш, тақинчоқ,
Бу хонимни жонидир.

Иқтисодчи, файласуф,
Дипломату, хонанда.
Хуллас калом тенга  йўқ,
Маликадир Оламда.

Саховати билан кўп,
Машҳур  бўлган Оламга.
Беш юз минг Евро берди,
Клинтондек  одамга.

Олиб келиб Тошентга,
Стинг  деган  маддоҳни.
Уч миллион доллар  берди,
Қаранг ҳимматин шоҳни!

Қайсидир футболчига,
Миллион доллар берибди.
Қандайдир бир клубни,
Элга танитай  дебди.

Мана шундай  “мард” экан,
Ўзбекнинг Маликаси.
Бундай  бўлишни орзу,
Қилар ҳар уй бекаси.

Лола яшар Парижда,
Сўраманг ахир нечун?,
Албатта сизни ўйлаб,
Сизлар учун халқ учун!

Юртбоши нима қилса,
Халқ учун қилар аммо.
Биз гуллаб, Яшнаяпмиз,
Йўқдир ҳеч бир, муаммо!

Бизни кўролмаганлар,
Ёзар шундай   туҳматлар.
Улар мустақилликни,
Кўролмаслар  кўрмаслар.

“Ўзбекистон халқини,
Кўпчилиги оч наҳор.
Дунё кезиб юрибди,
Миллион миллион  мардикор!

Шароит йўқ имкон йўқ,
Гўдаклари пахтакор.
Уйда ейишга нон йўқ,
Касал нимжон, хору зор.

Иш йўқ, ишлайман десанг,
Арзимаган маош ҳам.
Уни ҳам ўз вақтида,
Ололмас бирор одам.

Одамлар оҳ зорини
Тинглагувчи одам йўқ.
Порахўр амалдорлар,
Бунгачи  вақтиям йўқ.”

Буларни  қўяверинг,
Тугамас  бу  халқ  зори.
Ахир бизда бор  тенгсиз,
Юртимизнинг Сардори.

Яшасин ўша сардор,
Яшасин Маликалар!
Уларга  дуо  қилиб,
Ўтиринг  уй  бекалар.

Гапирманглар асло ҳеч,
Тугамас муаммони.
Мадҳия айтинг фақат,
Қўшиб ҳамду санони.

Чунки, сизнинг улардек,
Омадингиз чопганмас.
Балким сизлар улардек,
Уддабуррон чаққонмас?!

Ким  бизга туҳмат қилса,
Террористдир  ўғридир.
Биз биламиз   йўлимиз,
Хатоси йўқ тўғридир.

Ким бизга қарши чиқса,
Улар халқни душмани,
Ҳизбу Таҳрир  ваҳҳобий.
Ёки, эркчидир  яъни.

Улар кўролмас бизни,
Гуллаб  яшнаганимиз.
Ушлай  олсак   уларга,
Кўрсатамиз   ҳали биз.

Бундай имкону бахтдан,
Ўзбек халқи бегона.
Сабабини сўрасанг,
Топилар бир баҳона.

Хуллас, шундай  давр бу,
Бўлди бир туртки илҳом.
Сўз очдим бу  мавзуда,
Бўлиб қолганда имкон.

Ўқиганлар  сўзимни,
Маъносини англашар.
Бу  ҳикматни  сиррига,
Етолмас,  ақли Башар.

Адолату, Ҳақ  қайда?,
Кўп ғаройиб аломат.
Ўқиганлар шеъримни.
Бўлсин доим саломат.таянч.com