Doktor Zokir Abdullohni bugun shifoxonaga kengashga chaqirishdi. Bir keksa ayolni tekshirishi kerak ekan, uning qaerdan kelganligini eshitib ko'zlari yashnab ketdi. Shu soniyaning o'zida bu kasalni ko'rish uchun xonaga kirdi va uzoq yillar oldin unga mehribonlik ko'rsatgan ayolni tanidi.
Ertalab havo juda sovuq edi. Mayda-chuyda narsalar sotib yurgan bolaning qorni juda ochib ketdi. U narsa olib eyyolmas, chunki bu holda maktabga borish uchun pul yig'a olmas edi. Shunda u yaqinroq uydan non so'rash uchun eshikni taqqilatdi. Eshikni ochgan yosh juvonni ko'rib, o'z iltimosini aytishga uyaldi va non o'rniga suv so'radi. Juvon bolaning qorni och ekanligini sezdi shekilli, unga suv emas bir kosa sut olib chiqdi. Zokirjon sutni ichib bo'lib, “Sizga qancha berishim kerak?”, deb so'radi. Juvon: “Hech qancha, onamiz bizga savobli ishlarni ko'proq qilishimiz lozimligini uqtirganlar”, dedi. “Unda men sizni bu savobli ishingiz uchun duo qilaman”, dedi Zokir.
Zokir bu erdan ketar ekan, qalbini xursandlik, minnatdorchilik hislari chulg'agan edi. Bu hodisa uning Allohga bo'lgan imonini kuchaytirgan edi. Yillar o'tib, bu qishloqlarda ko'p narsa o'zgardi. Zokir katta yigit bo'lib, bu erlardan ko'chib ketdi. O'sha juvon esa keksayib qattiq kasallikka uchradi. Qishloq doktorlari uning kamdan-kam uchraydigan kasaliga yordam bera olmadilar. Uni shahar shifoxonasiga jo'natishdi.
Doktor kengash xonasiga qaytar ekan, bu ayolning tuzalishi uchun qo'lidan kelgan barcha yordamini ayamasligini ko'ngilidan o'tkazdi.
Uzoq davom etgan davolashlardan so'ng kasallik ustidan g'alaba qozonilgan edi. Ayol o'zini yaxshi his qilar, doktorlar ham uning uyiga javob berish mumkinligini aytishdi. Doktor Zokir Abdulloh ayolning davolanish uchun ketgan harajatlari hisob varag'ini birinchi unga ko'rsatishlarini yordamchisiga aytdi. U hisob varag'iga bir nigoh tashladi-da keyin esa unga nimalarnidir yozib, imzo qo'ydi. Shundan keyingina hisob varag'ini ayolga olib borib berishdi. Ayol konvertni qo'liga olar ekan, uning vujudini biroz qo'rqinch hissi cho'lg'adi. U hisob varog'idagi mablag'ni to'lay olmasligidan iztirobda edi. Allohdan yordam so'rab, ayol konvertni ochdi va uni tekshira boshladi. Uning e'tiborini hisob varog'ining pastida qo'l bilan yozilgan so'zlar tortdi: “BIR KOSA SUT BILAN TO'LANGAN”. Bu so'zlardan keyin doktor Zokir Abdullohning imzosi turar edi. Ayol bir vaqtlar uning uyiga suv so'rab kelgan ozg'in bolani va sutni esladi. U quvonchdan yig'lab yubordi, yuzlarini ko'z yoshlari yuvar, ayol esa pichirlardi: “Allohim, Sen mehribonsan, Sening rahmating cheksiz va bu rahmatningdan insonlar qalbiga ham solganing uchun Senga hamdu sanolar bo'lsin”.
HADIS: Rasululloh s.a.v.: “Kimki halol kasb qilib, bir dona xurmochalik sadaqa qilsa, Alloh taolo uni bajonidil qabul qilgaydir, so'ng sizlar toychoqni qanday boqib o'lg'aytirsangiz, Alloh taolo ham bergan sadaqangizni tog' barobarida qilib, o'zingizga qaytargaydir”, dedilar (Buxoriy va Muslim rivoyatlari).