Shayx aytadilar!: “Valloxi, bir vaktlar, kibr va baxillik zoxir bo‘lib turgan, yuzini gubor koplagan kishidan, nur yogilib turgan, ochik yuzli insonga aylangan o‘sha kishini ko‘rdim… Yuzini chiroyli kilib ko‘yilgan sokol bezab turardi... U bilan suxbatlashib o‘tirar ekanmiz, u, xar juma ertalabdan turib olib, tipirchilab, onasidan juma namoziga chikish uchun, gusl kildirib, xushbo‘yliklarni surib ko‘yishini talab kilib turadigan o‘gli xakida so‘zlar edi...

So‘zlarini davom ettirib, shayx yana shunday deydilar: “Bolakayni xam ko‘rdim. Ko‘chada, bolalar bilan yugurib, terlab-pishib, o‘ynab yuribdi. O‘zimcha fikr kildim: “Biz kattalar, yoshi uluglar, da’vat maydonida sustkashligimiz sababli, omadsizlikka uchrab turganimizda, shu o‘ynoklab yurgan jajji da’vatchi bizdan ko‘ra ilgorrok va omadlirok emasmi?!...”

So‘ng.. Allox azza va jalla biron ishni iroda etsa, uni amalga oshish sabablarini albatta, paydo kiladi. Allox O‘zining ibodatida ulgaytirgan va O‘z xifzu-ximoyasida saklagan bolakay kanday xam ajoyib, shunday emasmi?

O‘ylab koladi, kishi. Ichimizdagi ayrim otalar, kun kelib, farzandlari ularni masjidlar sari yetaklashlarini kutib o‘tiribtilarmi?... Kaytanga, xayrli ishlarda ular farzandlariga yetakchi va ko‘makchi bo‘lishni o‘rniga-ya?.. Yoki bu ketishda, ta’lim-tarbiya tushunchalari o‘zgarib, farzandlar otalarni tarbiyalashga o‘tib kolinadimi?...

Afsusuki, oramizda kanchalar ibratlar boru, lekin, juda kam ibrat olamiz!..

«Ular ko‘zlari qo‘rquvdan quyi boqqan hollarida, go‘yo to‘zigan chigirtkalar kabi qabrlaridan chiqib kelurlar. Chaqiruvchi tomonga shoshganlaricha borar ekanlar, kofirlar: «Bu og‘ir Kundir» derlar» (Qamar surasi, 7-8-oyat). Yuqoridagi oyatda oxiratni inkor qiluvchilarga qayta tiriltirishlari eslatilmoqda. Keyingi oyatda esa bu Kun inkor qiluvchilar uchun og‘ir bo‘lishi bildirilmoqda. Milliardlab insonlarning bir paytda birdaniga tirilishi qanday dahshatli sahna?! Sarosima, pushaymonlik, qo‘rquv va hamma yolg‘iz... Faqatgina Alloh yordam qila oladigan Kun. Dunyoda ko‘p e’tibor berilgan obro‘-e’tiborning, oilalar, mol-mulk va pulning foydasi bo‘lmaydigan Kun. Orqaga qaytish bo‘lmaydigan Kun...
Mana shu dahshatli Kunda insonlarning qabrlaridan chiqishlari Qur’onda to‘zigan chigirtkalarga o‘xshatiladi. Nima uchun aynan chigirtka? Alloh nima sababdan chigirtkalarni o‘rnak qilib ko‘rsatgan?
So‘nggi yuz yilda hashoratlar ustida mikro kameralar va doimiy kuzatuvlar bilan qilingan tadqiqotlar natijasi bizga nima sababdan yuqoridagi oyatlarda chigirtkani misol qilib olinganini tushunishga yordam beradi. Avvalo shuni aytish lozimki, chigirtka galalari juda ko‘p sonli bo‘ladi. Milliardlab chigirtka bir joyga to‘planib, kilometrlab uzunlik va kenglikda qop-qora yomg‘ir bulutini eslatib yuradi. Bu galalarning ba’zilarini 35 km uzunlikda va bir necha metr balandlikda bo‘lishi kuzatilgan. Bundan tashqari chigirtkalar tuxumlarini tuproqning orasiga urug‘ singari joylashtiradilar va chigirtka qurtlari uzoq vaqt tuproq ostida qolgandan so‘ng yer yuziga chiqadilar. Qaerdan chiqadilar? Tuproqning ostidan...
Yana bir misol tariqasida Amerikaning Nyu Ingland hududidagi chigirtkalar haqidagi tadqiqotlarga murojaat qilaylik.
Bu chigirtkalar 17 yoshga to‘lganlarida rosa may oyida uzoq yillar yashagan tuproq ostidagi qorong‘u yoriqlardan tashqariga - tuproq ustiga chiqadilar. Agar insonlarga: «Sizlarni qorong‘u bir joyga bekitamiz. Sizning soatingiz bo‘lmaydi, tashqi dunyo bilan aloqa qilmaysiz va 17 kundan keyin hammangiz birgaliqda tashqariga chiqasiz», desangiz shunisi aniqki, ayrim kimsalar 17 kunlik muhlatni ham to‘g‘ri taxmin qilolmaydi. Dunyoda vujudlari qabrga qo‘yilgan insonlarning oxiratda hammalarining birdaniga tiriltirilishlariga bundan go‘zal misol bormi? Qisqasi, chigirtka va insonlar bir-biriga o‘xshagan shaklda tuproq ostida uzoq vaqt yashagandan so‘ng hammalari birdaniga yer yuziga chiqadilar.
Qur’onda ibrat olishimiz uchun hikmatlar beriladi. Bular tafakkur qilishga, ularning go‘zalligini hamda Alloh bergan misollarning qanday ma’no anglatganini o‘rganishga undaydi.

Islom.uz saytidan olindi.