Juda ham yaxshi mavzu, avvalam bor shuni etish joizki, xammamiz xam bir sinov dunyoda yashayabmiz, bu sinov dunyoda kimdur sabr qilib sinovlarga bardosh beradi, kimdur esa sinadi....

Yaqin kunlarimdan bitta misol: Radioda praktika qildim, mani shefim Hiristian, mani biladi musulmon ekanligimni, bir maxal Namoz voqti bo'lib qoldi yani Peshin voqti, man biroz ishga berilib ketib kompiyuterda o'tirib namoz voqtini 10 minut o'tkizib yuboribman, shefim jiddiy ko'rinishda keldide "sani ishdan bo'shataman" yani "praktika qilmisan bu yerda" dedi, man hayron qoldim, "nima uchun?" dedim, shef etdiki "san musulmonsan nega ibodatingni ishdan ustun qo'yding? demak san ertaga bu yerdegi ishni ustidan boshqa narsani ustun qo'yasan dedi" Buni qarangki u o'zini ishchisini sodiq bo'lmay qolishligidan qo'rqib shu gapni etdi, lekin bu gaplarni tegidegi narsalarni qarang.. bir musulmon inson, yani din haqida tushunchasi bor, Alloxni taniydigan mo'min odam bir Alloxni tanimaydigan bandasidan olgan sabog'ini. ajoyib bo'ldi ta'sir qilib ketdi..

quron oyatidan:VALANTARDAA ANKAL YAHUDU VALAN NASARA HATTA LATTABIYA MILLATAHUM.
bu oyatni uqiganimda har doim qanday buldi mani urtoglarim hristianlar bizaga har doim har narsada yordam berishadi derdim....keyinchalik ..esa bu oyat 100 % togriligiga iymon keltirdim ,tanam jimirlashib ketti.
sabab:hujayinimla tish tehnikiga uqivotuvdilar,uqishning 1- sharti laboratoriya yani ish joyi topib keyin uqishga kirish edi ,qaysi lab-yaga bormasinla 1- sorov ha dining nima...o.k islam ,yo janob kechirasiz biza islamistlani qabul qilmiymiz....ancha qiynaldilar...sonra yuqoridagi holland ortoglani yordami bilan bir buyuk lab..toptu,u erda ishlaganlarida uyga asabiy keladigan buldilar ,ha nima buldi desam..kollegalar har gapni urtasida musulmonlani yomonlab utirishadi ,uqishimni bitirvolay deb tishimni tishimga qoyib utiribman derdilar,hayot taqozosi bilan mani uqiydiga joyim uyimizdan uzoqda bulib qoldi.kochishga majbur buldik ,yana ish topish problemi boshlandi,qaerga colisitatsi ,yani harakteristika..junatsalar apoitment qilib dinini va qaysi davlatdan kelganligini surashadi ,ollohga shukur topdilar,lekin u erda na namoz uqish mumkin na boshqa....golland urtoqlarimiz bizanikiga mehmon kelishsa darrov uz diniga davat qilishga boshlashadi.....

endi yuqorida yozgan qurondan oyatni tarjimasi::::SIZDAN YAHUDIY VA HRISTIANLAR ROZI BULMAYDILAR TOKI ULARNI DININI QABUL QILMAGUNIYZGACHA.....

endi yuqoridagi hikoyani davomi ,ular uz diniga davatni ish joy topib bergandan keyin boshlashdi ,demak biz sanga ish joy topdu ,san bizdan bulgin degani-de..hujayinim qatiyan boshqa dinda suz bolmasligini va biz musulmonlar ularni hurmat qilishimizni aytgandan keyin bordi keldi sal pasayib qolga.n aaa haaa dedim ...ollohim hammamizaga begona yurtlada yordam bersin .nima bulsa ham dinimizni sotmaylik.

agar dindan uncha habari bulmagan bulsa bahs qilmagani afzal ,bilmasdan shirk keltirib qoyadi ,yoki bilmagan narsasiga fatva beradi ,ushanga dinimizda eshigini taqillatib kelgan kofir bulsa ham mehmon qilsa yahshi ,lekin mani ham davat qilganda 1-2 marta kechirasizlar efendim,man islom dinidaman ,va dinimni almashtirmiman ,kelinglar boshqa temaga utamiz deganman ,chunki ular bilan bahslashish befoyda..lekin dindan habari bor ilmli bulsa utirib gaplashgan ma'qul deb buyliman,dinimizni himoya qilish qanday savob ish ,ammo uyda hujayinim bulgan paytda kelishganda hujayinim uzlari boplaydilar ,ogziligi ham ochilmidi..

PS: Maslaxatim siz xam shunde qilin.....

Jajji da'vatchi

Ushbu vokeani menga shayx, Jalil Sodik aytib bergan edilar.

Shayx bir kuni mendan so‘rab koldilar: “Dunyodagi eng jajji da’vatchi kimligini bilasanmi?”.

- Men: “Xa, u Iso ibni Maryamdirlar, alayxissalom”.

- Shayx: “Yo‘k, men zamonamizdagini so‘rayapman?”

- Men kiziksindim: “Xo‘sh, kim ekan u?”

- Shayx: “Undok bo‘lsa, kulok sol”, dedilar-da, xikoyalarini boshladilar.

“Mening bir karindoshim bor. Allox dunyo eshiklarini unga keng ochib ko‘ygan. Molu-davlat deganlari okib kelgan. Odamlar orasida boyligi tufayli, juda obro‘-e’tibor topgan. Xamma narsada omadi chopgan, magar Allox bilan alokasidagina omadsiz... U Zotdan umuman uzilgan. Namoz nimaligini bilmaydi. Garchi, sog-salomat jism va mo‘l rizk egasi bo‘lishiga karamasdan (!), masjid eshigini kokishni xayoliga xam keltirmaydi...

Buning ustiga, Allox unga yokimtoygina o‘gil farzand xam ato etgan. Bolakay endigina olti yoshga to‘lib-to‘lmagan, xali maktabga xam bormagan. Lekin, shu yoshidayok, Allox taolo unda ko‘pgina boshka bolalardan farkli ravishda, ko‘rkamlik, aklu-zakovat, fasoxat va xayo-odobni jamlab ko‘ygan.

Bir kuni u dadasining oldiga kirib keldi. Dada, ko‘lida televizorning pulti, u kanaldan bu kanalga aylantirib o‘tirardi. Televizor oldida ko‘p o‘tirganidan, ko‘zlari tolikkan, charchagan, xayollari xam to‘zgigan, parishonxotir... Kirib kelganda, bolaning yuzlari xo‘l, sochlaridan suv tomchilab turardi, jajji ko‘lchalari tirsagigacha shimarilgan, ulardan xam suv tomib turibdi... U keldi-da, dadasining oldida to‘xtadi. Unga bolalarcha tikildi. Bokishida, dadasiga nisbatan norozilik alomatlari yuzidan bilinib turardi!

Dadasi unga karab: “E-e-e, salomat bo‘sinlar! Shu ketishlarida, Xudo xoxlasa, kaerga yo‘l oldilar endi?!” dedi, xazilnamo oxangda.

Shunda bolakay o‘zining chuchuk tilida gapira ketdi: “Mashchitka ketyamman, odamlay biyan, yomoz o‘kigayi......yamozxoy-yay biyan.. Men, shizza o‘xshayan yaxudiy mash-man... Shizsh-chi-i, dadajon, yaxudiyshiz... Yamozzi yaxshi ko‘ymeyshish...” (ya’ni, “Men masjidga ketayapman namoz o‘kigani, namozxonlar bilan. Men sizga o‘xshagan yaxudiy emasman, siz-chi, dadajon, yaxudiysiz, namozni xush ko‘rmaysiz”).

Dadadan sovuk ter chikib ketdi...

-B-b-bolam, bu nima deganing?!- dedi, o‘zini yo‘kotayozgan alfozda.

-Xa to‘gyida, yima! (ya’ni, xa, to‘grida, nima)- dedi-da, o‘girilib, chikib ketdi...

Dada angraygancha, shu xolida, kichkinagina go‘dak o‘gli yuziga tushirib ketgan iymoniy zarbalarning ta’siridan o‘ziga kelolmay anchagina o‘tirdi. Garangsigan kuyi, uy ichida tentirab yurdi. Keyin esa, sabrsizlik bilan uning kelishini kuta boshladi...

Birdan eshik sekin ochildi-da, bolakay kirib keldi.

-Nimaga kech kolib yuribsan..?!

-Ayttimu, dada, odamyay biyan yomoz o‘kigani boyamay deb. (ya’ni, aytdim-ku, dada, odamlar bilan namoz o‘kigani boraman deb).

Dadasi kasam ichib aytadiki, Allox shu bolani kandaydir, ximoya kilib to‘sib turardi. Juda katikko‘l va jaxldor bo‘lishiga karamasdan, unga kattik, yomon muomala kilishga yoki ko‘l ko‘tarishga, jilla kursa, urishib-so‘kishga xam jur’at kilolmasdi...

Shu alfozda oradan roppa-rosa ikki yil o‘tdi...

Shayx xikoyani davom ettiradilar: “Bir kuni ko‘chaga o‘ynagani chikib ketgan bola kech koldi…Xavotirga tusha boshlagan dadaning jazavasi ko‘ziy boshladi. Endi ko‘chaga kidirgani chikmokchi xam ediki, eshik giykillab ochildi…Va...

-Kaerlarda yuribsan? Seni izlab xammayokni karab chikdik….Kidirmagan xonamiz kolmadi...Siz janobi oliylarini topish uchun, endi melisalarga xabar berishimiz koluvdi!!!

-Dada...dada...Siz tushunmeyshiz... Dada, siz yaxudiyshiz...Shiz yamozzi yaxshi ko‘ymeyshiz! Men kech koganim yo‘k...O‘ynadim, keyin shom yamojini o‘kidik...Keyin, keyin ko‘shshimiz Abdiyaziz aka biyan gapyashib tuydik azgiya...Undan keyin, uyga to‘gyi keyamman...Kech koganim yy-o‘-o‘k, dada... (ya’ni, dada, siz tushunmaysiz. Siz yaxudiysiz. Siz namozni yaxshi ko‘rmaysiz. Men kech kolganim yo‘k. O‘ynadim. Keyin shom namozini o‘kidik. So‘ngra, ko‘shnimiz Abdulaziz aka bilan biroz gaplashib koldik. Undan sira to‘gri uyga kelayapman. Kech kolganim yo‘k, dada)

Dada shunday deydi: “Shu topda o‘zimni ushlolmay koldim, ko‘z yoshlarim yonoklarimga okib tusha boshladi...Kachongacha bu gaflat??! Kachongacha bu kabi begubor, sof mav’izalarni kabul kilsamda, gunoxlar zulmati ichra yurishimda davom etaman??! Allox taolo go‘dak tili bilan gapirtirib turibdi-ya Xakni??!...

Shayx so‘zida davom etadi....

Valloxi (Allloxga kasam), uni shu vaktgacha xech kim bunchalik ta’sirlantira olmagandi. Garchi, bolakayning onasi solixa ayol bo‘lib, ko‘p martalab erining xidoyatga kelishiga xarakat kilgan bo‘lsada, bu urinishlar samarasiz ketgandi Lekin, Allox biron ishni iroda kilsa, albatta, u ish amalga oshguvchidir!...

Dada so‘zida davom etadi: “Uzok xayollarga cho‘mib, o‘ylanib koldim.. Alloxning xaybati tushgan edi menga…Allox kalbimga O‘zidan bo‘lgan ko‘rkuv bilan birga muxabbat tashlagandi... Menda avvallari, bunaka xolat xecham bo‘lmagandi!....Uzok vakt sukutga ketib, o‘ylanib koldim... Xammayok sukunatga cho‘mgandek edi go‘yo... Bu sukunatni xufton namoziga chakirgan Xakning tovushi bo‘lib yubordi...Bu tovush, yonimizdagi, oxirgi marta kachon borganimni eslolmaydiganim, masjiddan taralayotgan azon tovushi edi!

Menga tikilib turgan o‘glimning nigoxi, go‘yoki: “Dadajon, ko‘limdan tuting, ketdik, Allox sari birga yo‘l olamiz!” deyayotgandek edi. Sakrab turdim…Tezda taxorat oldim va kalbimning ich-ichidan kelayotgan ko‘z yoshlarim yonoklarimdan kuyilganicha, o‘glimni ko‘limga ko‘tarib olib, masjidga yo‘l oldim.

Masjidga kadam ko‘yishim bilanok, o‘glim shodligidan, ko‘limdan yerga tushib, xuddi, uchib ketgudek bo‘lib yugurib ketdi. Yo‘lida uchragan namozxonga karab:

“-Bu mening dadam! Axmad amaki, karang bu dadam bo‘ladilar!...Faxd amaki, mana meni dadam... Dadam...Dadam...Dadajonim..” der edi shoshilib.

Jajji da’vatchining namozxon do‘stlari kelishib, uning dadasini namoz ne’matiga musharraf bo‘lgani va ko‘p yillardan so‘ng, nixoyat, masjidga kaytgani bilan tabriklashar, muborakbod etishardi.