Alisher mashinani sekinlatishdan oldin spidometrga qaradi: 50 km/s dan yuqori tezlik cheklangan hududda 73 km/s tezlikda haydab kelayotgan ekan. “Ufff…Yanami…” jahli chiqib tormozni bosdi.
Eng yomoni shundaki bu ohirgi 3 oy ichida to’rtinchi marta DAN xodimi tomonidan to’xtatilishi edi.Odam degani shunchalik ham omadsiz bo’ladimi?..

Alisher mashinani yo’l chetiga olarkan, “Qaniydi, hozir yonimizdan bundan ham yuqori tezlik bilan biror mashina o’tib qolsa edi” deb orzu qildi. DAN hodimi NEXIAga yaqinlashib “Yo’l harakati hodimi Saidakbarov Olimjon, hujjatlaringiz” dedi. Iya…Bu masjidda tanishgan birodarim Olimjonku!

Alisher bo’shashib, mashina o’rindig’iga cho’kdi. Bu har qanday jazodan ham og’irroq edi. Masjidda tanishgan birodari bo’lishiga qaramay bu yo’l harakati xodimi uni to’xtatgan edi. Buning ustiga yo’l qoidasini buzgani uchun.

- Assalamu alaykum, Olimjon birodar! Eee bormisiz. Taqdirni qarang, siz bilan shu yerda ko’rishib qolibmiz-a?!- deb moshinadan tushib keldi Alisher.
- Va alaykum assalom,- Olimjon jilmayib ham qo’ymadi.
- Birodar…Bola-chaqaning oldiga shoshilyotganimda meni to’xtatib qoldingiz-da?!!
- Ha, shunday,- negadir Olimjonning shashti pastroq edi.
- Keyingi kunlarda uyimga juda kech qaytyapman. Sahar chiqib, tunda kelaman. Bolalarim meni anchadan beri ko’rishgani yo’q. Bugun qarangki, ishdan ertaroq bo’shab, uyga ketayotgan edim. Ayolim manti pishirib, bolalar bilan yemay kutib o’tirishibdi. Shuning uchun shoshilayotgan edim. Vaziyatimni to’g’ri tushundingiz deb o’ylayman…
- Ha, sizni tushunib turibman, lekin yo’l harakati qoidalarini buzganizga ham ko’z yumolmayman,- deb javob berdi Olimjon.
- Meni to’xtatganizda qancha tezlikda kelayotgan edim?
- Tezligingiz 70 km/soat edi. Bu yo’lda 70 km/soat tezlikda harakatlanish ta'qiqlangan.
- Bir daqiqa sabr qiling, iltimos. Sizni ko’rib, spidometrga qaradim. Atigi 55 km/soat edi tezligim.
- Mashinangizga o’tiring, iltimos,- deb takrorladi Olimjon. Alisherning hafsalasi pir bo’lib mashinaga o’tirdi, eshikni qars etib yopdi. Olimjon esa qo’lidagi daftarchaga nimalarnidir yoza boshladi.

“Qiziq, nega Olimjon mening haydovchilik guvohnomamni olib qo’ymadi. Yoki jazo talonini yozayaptimi?” deb o’yladi Alisher. “Nima bo’lsa bo’lsin, endi masjidda bu odam bilan yonma-yon o’tirmayman.Yana bu menga birodarmush-a….E sufee, sandaqa birodarlarga. Ment bari bir mentda”, dedi ichida Alisher.

Shu payt Olimjon mashina oynasini tiqillatdi. Alisher ensasini qotirib deraza oynasini tushirdi. Olimjon Alisherga bir parcha qog’oz berib, nari ketdi.

“Ha, shtrafdan qutulib qoldim shekilli” deb o’zicha sevindi Alisher. Haqiqatdanam Olimjon Alisherni jazolamagan edi, qog’ozda qandaydir yozuvlar bor edi xolos.

“Qadrdon birodarim Alisher! Mening bir qizim bor edi. 6 yoshdaligida tezlikni oshirgan bir haydovchining aybi bilan avtohalokatga uchrab, hayotdan ko’z yumdi. Halokat sababchisi bo’lgani uchun u odamni uch oy qamoq jazosiga mahkum qilishdi. U odam qamoqdan chiqqach, farzandlarini qaytadan bag’riga bosib, yuz-ko’zlaridan o’pib, to’yib-to’yib hidlash baxtiga muyassar bo’ldi. Lekin men…

Men esa qizimni yana qaytadan bag’rimga bosishim, yuz-ko’zlaridan o’pishim uchun jannatga kirishday uzoq muddatni kutishim kerak… Men ming martalab o’sha odamni kechirishga harakat qildim. Ming martalab uni kechirishga erishdim deb umid qildim. Balki chindanam uni kechira olgandirman, ammo qizim hech ham hayolimdan ketmayapti.

Alisher birodar, haqqimga duo qiling va unutmangki mening birgina o'g'lim qoldi…”

Alisher o’n besh daqiqacha o’ziga kelolmay, shu ahvolda qotib turdi. So’ng fikrini bir joyga to’plab, mashinani sekinlik bilan haydab uyiga ketdi. Uyiga kira solib farzandlari, ayolini qattiq bag’riga bosdi.

Inson hayoti nihoyatda qisqa va qimmatlidir. Mashinani ehtiyotkorlik bilan haydang, boshqalar uchun ham mas’ul ekanligingizni unutmang. Shuni ham yodda tutingki, mashinalarni istaganingizhca sotib olishingiz mumkin, lekin inson hayotini hech qachon sotib olib bo’lmaydi!!!