Juma kuni edi. Yomg’ir savalab turibdi. Masjid xonaqohi bilan ayvoni
qavmga tirband to’la, odamlar asta-sekin hovliga tosh boshladi. Yer
esa, shilta. Shunday holda mav’iza tinglandi, shunday holda sunnat
o’qildi, hutba tinglandi. Lekin imom baribir imom-da, qavmning
yomg’irda shalabbo bo’layotganidan qayg’uda edi. Xutbani tugatar
tugatmas, xonaqoh bilan ayvondagilarga murojaat qildi: -Birodarlar, bir saf-bir saf oldinroqqa jilinglar, tashqarida qolganlar panaga kirib olishsin.
Olamon
sal-pal siljigan bo’ldi, ammo aksaran qimir etmadi. Imom gapini yana
takrorladi. Yana ko’plar o’tirgan bo’yi o’tiraverdi. Imom bus afar
mo’minning jon joyidan ushladi:
-Birodarlar, sal-pal Ka’baga yaqinroq kelinglar axir…-dedi.
Olamaon gur-r-r etib oldinga siljidi.
Musulmonlar taqvimi, 2002 yil
ALLOH ROZI BO'LSIN SIZDAN.